Njeriu është një univers në miniaturë.

Njeriu, nëse e studion në aspektin e fiziologjisë së tij fizike, shfaqet si një univers në miniaturë. Siç ka një harmoni të jashtëzakonshme dhe një forcë mbizotëruese në gjithësinë, po ashtu edhe në trupin e njeriut, çdo qelizë funksionon në mënyrë të ndërlikuar dhe të rregullt. Kjo harmoni në trup është një pasqyrë e rendit dhe ligjeve që mbizotërojnë në univers.

Nga një pikëvështrim shpirtëror, gjithësia dhe njeriu janë të lidhur ngushtë. Allahu (xh.sh.) ka krijuar gjithësinë dhe njeriun me një rend të ndërlikuar, ku çdo element është në harmoni dhe në përputhje me ligjet hyjnore. Kjo lidhje e ngushtë reflektohet në mënyrën se si njeriu funksionon dhe përjeton ekzistencën.

Në këtë kontekst, njeriu është një pasqyrë e tërë gjithësisë dhe shpirtërorja e tij është e lidhur drejtpërsëdrejti me Allahun. Siç engjëjt kujdesen për galaktikat dhe yjet, shpirtërorja e njeriut është jeta e çdo qelize, duke pasqyruar dhe ndihmuar në përmbushjen e ligjeve hyjnore. Adhurimi dhe dhikri janë mënyra për të ndjerë kënaqësi dhe harmoni me këtë botë shpirtërore.

Njeriu nuk ka nevojë për teleskopë të ndërlikuar për të kuptuar universin. Studimi i trupit të vet, me gjithë kompleksitetin e tij, është një pasqyrë e thellë e gjithësisë dhe një mënyrë për të kuptuar dhe përjetuar lidhjen e tij me Allahun. Për të arritur një njohuri të plotë dhe të thellë, njeriu duhet të fillojë nga vetvetja dhe të meditojë mbi botën e tij të brendshme për të pasuruar njohuritë dhe për të lidhur më thellë me krijuesin e gjithësisë./ bota-islame.com